Trzykrotny mistrz świata i jeden z najlepszych kierowców lat 80. XX wieku. Nelson Piquet Sr w trakcie swojej kariery regularnie walczył o zwycięstwa, jeżeli tylko bolid mu na to pozwalał, co nie zawsze miało miejsce. Oto opowieść o rozwijaniu kariery na własną rękę, współpracy z Berniem Ecclestonem, mistrzostwach i rywalizacjach.

Jego kariera w sportach motorowych była jak dotąd dynamiczna. W swoim debiucie w Formule 1 w 2019 roku spędził tylko pół sezonu w Toro Rosso, zanim został dość niespodziewanie awansowany do głównego zespołu Red Bulla. Ogromna presja związana z występami u boku Maxa Verstappena sprawiła, że Taj tylko dwa razy znalazł się na podium, a po sezonie 2020 został zastąpiony Sergio Pérezem. Spokój odnalazł w serii DTM w 2021 roku, a po awansie George’a Russella do Mercedesa, Williams zaoferował mu współpracę, na którą zgodził się Red Bull, zwalniając go ponadto z zobowiązań po tym sezonie. Z Alexem Albonem na torze Monza rozmawiała Roksana Ćwik.

Od rywalizacji o angaż w Ferrari, do ratowania swojego miejsca w Haasie. Sezon 2018 był jedną wielką katastrofą w wykonaniu Romaina Grosjeana, gdyż przez prawie pół sezonu nie zdobył żadnego punktu. Później udało mu się powrócić na właściwe tory, ale pozbawił swój zespół szansy na walkę z Renault

Choć jego ojciec jest 7-krotnym mistrzem świata, Mick Schumacher nie mógł liczyć na wsparcie Michaela na swojej drodze do Formuły 1. Po wygraniu Europejskiej Formuły 3 i Formuły 2, Niemiec trafił do mistrzostw świata, reprezentując zespół Haas, a w swoim drugim sezonie zdobył pierwsze punkty. Między innymi o tym z 23-latkiem rozmawiała w padoku toru Spa-Francorchamps Roksana Ćwik.

Było to siedemsetne Grand Prix Ferrari w Formule 1. Idealna okazja, by zwycięstwem w tym jubileuszowym wyścigu przypieczętować najlepszy okres w historii zespołu. Powiedzieć, że Ferrari było w tym wyścigu faworytem, to spore niedopowiedzenie. Michael Schumacher przyjechał w 2004 na Spa-Francorchamps, by zapewnić sobie rekordowe siódme mistrzostwo świata, wygrywając trzynaste z dotychczasowych czternastu Grand Prix w sezonie.

Tor Spa-Francorchamps to wyjątkowe miejsce dla Pierre’a Gasly’ego. W ten weekend Francuz świętuje w Belgii swoje 100. Grand Prix, ale w 2019 było to miejsce przepełnione łzami po tym, jak w wypadku Formuły 2 zginął jego przyjaciel, Anthoine Hubert. O życiu, po utracie kogoś bliskiego i nie tylko, z kierowcą Scuderii AlphaTauri rozmawiała w Belgii Roksana Ćwik.

Pierre Gasly kojarzony jest dzisiaj z nowym pokoleniem talentów Formuły 1. Francuz w ostatnich sezonach spisuje się bardzo dobrze jak na możliwości zespołu Alpha Tauri, a jego zwycięstwo w GP Włoch 2020 na stałe przejdzie do historii motosportu. Choć jego przyszłość będzie się jeszcze deklarować po zakończeniu kontraktu pod koniec 2023 roku, to na pewno będziemy go oglądali w Formule 1 przez następne lata.

Álvaro Bautista powrócił do Ducati po dwóch sezonach spędzonych w zespole Hondy, w którym nie wiodło mu się dobrze. Jednak po powrocie do włoskiej marki Hiszpan automatycznie wrócił na szczyt – jest teraz liderem klasyfikacji generalnej WorldSBK i walczy o tytuł z dwoma najlepszymi zawodnikami sezonu 2021: Toprakiem Razgatlıoğlu oraz Jonathanem Reą. Dla Bautisty, jak przyznaje, najważniejsze są jednak dobre uczucie na motocyklu i radość z jazdy. Z Hiszpanem na torze w Moście, tuż przed czeską rundą WSBK, rozmawiała Julia Trusewicz.

Iker Lecuona jest debiutantem w WorldSBK – wcześniej dwa sezony spędził w MotoGP, w klasie królewskiej. Po przejściu z KTM-a do Hondy w innej serii, stanął już na podium i każdy wyścig, aż do wyścigu drugiego w Moście, gdzie przebita została jego opona, ukończył w najlepszej dziesiątce. O jego sezonie, debiucie i o tym, jak zmienił się po odejściu z MotoGP, na torze Autodrom Most, przed czeską rundą WSBK, rozmawiała z nim Julia Trusewicz.

Alpine zdecydowanie nie ma ostatnio najlepszego okresu. Odejście Fernando Alonso, dementi Oscara Piastriego w sprawie kontraktu na sezon 2023 i gorączkowe poszukiwanie nowego kierowcy do swojej ekipy to zdecydowanie nie są wydarzenia, przez które jakikolwiek zespół chce przechodzić podczas przerwy wakacyjnej. Koniec współpracy z Hiszpanem to jednak bardzo przykry obraz końca kolejnego, przynajmniej na papierze, ambitnego projektu francuskiej ekipy. Nie jest to pierwszy raz, gdy ich szumne postanowienia są weryfikowane przez rzeczywistość. Dlaczego jednak tak właściwie Alpine w swoim obecnym kształcie nie jest w stanie grać o wyższe cele i dlaczego nowe długoterminowe plany nie mają prawa się udać?