Dwa wyścigi w Bahrajnie pod koniec sezonu, kiedy losy mistrzostwa już dawno były rozstrzygnięte, nie zapowiadały dużych emocji. Jednak drugi z nich, rozegrany na, debiutującej w F1, bardzo krótkiej zewnętrznej pętli toru, okazał się prawdziwym klasykiem.

To miał być wyścig, w którym Lewis Hamilton zdobędzie swoje siódme mistrzostwo świata, wyrównując rekord Michaela Schumachera. Jak dotąd sezon 2020 upływał pod znakiem jego totalnej dominacji i nikt nie przypuszczał, że odniesienie zwycięstwa w Grand Prix Turcji może być dla Lewisa tak trudnym zadaniem.

Rok 2020 był dla F1 prawdziwym wyzwaniem. Okrojony kalendarz, brak kibiców i dominacja jednego zawodnika, Lewisa Hamiltona, powodowały, że pierwsza część sezonu nikogo nie podekscytowała. Wtedy jednak nadeszło Grand Prix Włoch na torze Monza. Grand Prix które dostarczyło kibicom emocji, których byli spragnieni od dawna i zaskoczyło zupełnie niespodziewanym rezultatem.

Podczas Grand Prix Brazylii 2019 były momenty gdy z toru nieco wiało nudą, ale końcówka tego wyścigu należy do najbardziej emocjonujących w całej historii F1.

Przed Grand Prix Włoch 2019 tifosi byli pełni nadziei jak jeszcze nigdy w ostatniej dekadzie. Ferrari było u siebie faworytem i miało najlepszą szansę od lat, by przerwać serię tryumfów Mercedesa we Włoszech. Miał tego dokonać nowy ulubieniec włoskich kibiców, Charles Leclerc.

Hockenheim w sezonie 2019 pożegnało się z F1 w wielkim stylu. Wyścig trzymał w napięciu od początku do końca i był pełen dramaturgii. Kibice zobaczyli niespodziewane sukcesy i spektakularne porażki.

Rekordowe upały w Austrii, powodując problemy Mercedesa i komplikując taktyczne wybory dotyczące opon, doprowadziły do prawdziwego odrodzenia się Formuły 1, po nudnej dominacji Mercedesa na początku sezonu 2019. W tych okolicznościach dwóch młodych pretendentów, Max Verstappen i Charles Leclerc, po raz pierwszy spotkało się w F1 w walce o zwycięstwo, dając kibicom prawdziwie epicki pojedynek.

W 2018 Kimi Räikkönen był już od wielu lat ulubieńcem kibiców. Jego druga w karierze przygoda z Ferrari musiała być jednak rozczarowująca dla jego fanów. Przed Grand Prix USA 2018 Kimi nie wygrał od stu trzynastu wyścigów. Wiadomo było już, że za rok odejdzie do znacznie słabszego Saubera. Przed wyścigiem w centrum uwagi był Lewis Hamilton, który miał zapewnić sobie swój piąty tytuł mistrzowski.

Ten wyścig był nie tylko pełny zaskakujących zwrotów akcji, ale okazał się później najważniejszym punktem zwrotnym całego sezonu 2018.

Rzadko zdarza się by finisz wyścigu F1 był naprawdę emocjonujący. Najczęściej na kilkanaście okrążeń przed końcem wszystko już wiadomo. Jednak Grand Prix Wielkiej Brytanii 2018 miało dramaturgię, która zapewniła emocje do samego końca. Miało nieoczekiwane punkty zwrotne, taktyczne zagrywki i wizytę samochodu bezpieczeństwa w kluczowym momencie. Wszystko to umożliwiło epicki pojedynek Mercedes kontra Ferrari na ostatnich dziesięciu okrążeniach.

Po Grand Prix Azerbejdżanu 2018 tor w Baku ustalił swoją reputację jednego z bardziej ekscytujących w kalendarzu. Drugi rok z rzędu wyścig był pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji. Wpływ na to miały niskie temperatury, problemy z rozgrzewaniem opon, gwałtowne podmuchy wiatru, konieczność ustawienia aut na niski docisk, oraz niereformowalny charakter Maxa Verstappena.

Podczas Grand Prix Chin 2018 Daniel Ricciardo ostatecznie przypieczętował swój status króla wyprzedzania, pokazując swoją wyższość nad innym specjalistą od ryzykownych manewrów, Maxem Verstappenem. Przede wszystkim jednak wyścig został zapamiętany jako świetne widowisko.

Wyścig w Baku z sezonu 2017 to mocny kandydat do miana najlepszego wyścigu lat nastych. Ilość niespodziewanych zwrotów akcji sprawiała, że wyścig miał niemal filmowy scenariusz. Doszło w nim do niespodziewanie ostrej konfrontacji między dwoma wielkimi mistrzami, Lewisem Hamiltonem i Sebastianem Vettelem. Niemca pokonał nie tor i nie przeciwnicy, ale jego własny temperament. Na podium, jak w dobrym hollywoodzkim scenariuszu, znaleźli się za to ci, którzy musieli pokonać dużo trudności, by się tam znaleźć.

Wyścig w Abu Zabi był dobrym podsumowaniem sezonu 2016. Nico Rosberg na początku stał się murowanym faworytem, potem sytuacja zaczęła się komplikować, na koniec było nerwowo, ale ostatecznie wynik był dokładnie taki jak przewidywano. To co zostanie z tego wyścigu na zawsze w pamięci kibiców Formuły 1 to determinacja Lewisa Hamiltona, który do końca próbował pozbawić Nico mistrzostwa, nawet wbrew poleceniom zespołu.

Podium Grand Prix Brazylii 2016 wyglądało bardzo przewidywalnie. Lewis Hamilton, od kiedy wiadomo było, że Nico Rosbergowi do mistrzostwa wystarczą drugie miejsca, wygrywał wszystko. W Brazylii wygrał po raz pierwszy w karierze. Ale to nie on był w centrum zainteresowania. Największy aplauz na podium otrzymał Max Verstappen. Nie bez powodu. Jego jazda w Brazylii przeszła do historii F1 jako jeden z najlepszych występów w deszczu. 

To właśnie ten wyścig miał okazać się rozstrzygającym momentem mistrzostw, a jednocześnie takim, który najlepiej łączył wątki, które przewijały się przez cały sezon. Pech Lewisa Hamiltona, nieustępliwość i waleczność Nico Rosberga, rywalizacja kierowców Red Bulla, która pomaga zespołowi powrócić na szczyt, błędy Sebastiana Vettela, które pozbawiają go szansy na walkę o zwycięstwo, wszystko to było w tym wyścigu. Była też jedna zupełnie nowa rzecz w tamtym sezonie. Szczęście w końcu uśmiechnęło się do Daniela Ricciardo.

Są wyścigi, w których wszystko idzie zgodnie z planem. Teamy realizują nakreślona taktykę, a menedżerowie zespołów z uśmiechem stwierdzają, że osiągnęli najlepszy z możliwych rezultatów. Są też jednak wyścigi, które są nieprzewidywalne i kończą się frustracją dla prawie wszystkich oprócz ostatecznego zwycięzcy. Kiedy plany taktyczne nie działają a nieprzewidywalne wydarzenia odwracają wynik rywalizacji. Szefowie zespołów i inżynierowie wyścigowi nienawidzą takich wyścigów. Za to kibice je uwielbiają. Tak właśnie było w Austrii 2016 gdzie, ku frustracji Toto Wolfa, zamiast planowego podwójnego zwycięstwa Mercedesa, doszło do epickiego pojedynku na ostatnim okrążeniu między dwoma pretendentami do tytułu.

Po zakończeniu Grand Prix Hiszpanii 2016 można było mieć pewność, że ten wyścig przejdzie do historii Formuły 1. Ze względu na to, co stało się w zespole Mercedesa, gdzie rywalizacja między Nico i Lewisem w końcu spowodowała nieuchronną kolizję pretendentów do tytułu, ale przede wszystkim ze względu na niemal baśniową historię osiemnastoletniego debiutanta w zespole Red Bulla. Całkiem możliwe też, że z perspektywy czasu ten wyścig będzie wspominany jako początek, albo przynajmniej pierwszy zwiastun, nowej ery w Formule 1. Ery Maxa Verstappena.

Scenariusz wyścigu o Grand Prix USA wydawał się napisany w Hollywood. Był pełny zaskakujących zwrotów akcji i zakończył się zwycięstwem tego, który od początku miał być głównym bohaterem.

Wielokrotnie narzekano na zbyt wąski, zbyt krótki i zbyt przestarzały Hungaroring, ale z roku na rok na tle bardziej nowoczesnych obiektów stawał się atrakcyjną odmianą, coraz bardziej lubianą przez kierowców. Aż w końcu stał się niepostrzeżenie jednym z klasycznych torów. Wyścig z 2015 roku potwierdził jego szczególny charakter. To było już trzydzieste Grand Prix Węgier. Było to najbardziej nieprzewidywalne Grand Prix w tamtym sezonie. Jak za dawnych lat kierowcy, by uzyskać dobry rezultat, musieli stawić czoła wielu przeciwnościom. Awarie, kraksy, kary, w tym wyścigu niczego nie zabrakło.

Po sezonie 2014, w którym Mercedes całkowicie zdominował rywalizację, Formuła 1 bardzo potrzebowała jakiegoś sygnału, że można tej dominacji zagrozić. Po pierwszym wyścigu sezonu 2015 w Australii wydawało się, że nie ma na to żadnych szans. Wtedy jednak, zupełnie niespodziewanie dla wszystkich, w Malezji nastąpił triumfalny powrót Ferrari.

Grand Prix Węgier 2014 to był prawdziwy klasyk. Wyścig miał dramaturgię, rywalizację między pretendentami do tytułu, niespodziewanego zwycięzcę i obfitował w trzymające w napięciu pojedynki.

Grand Prix Kanady w sezonie 2014 przypomniało kibicom, że Formuła 1 bywa nieprzewidywalna. Do tego momentu wszystkie wyścigi odbywały się według jednego scenariusza. Pierwsze dwa miejsca były okupowane przez Mercedesy, reszta kierowców walczyła o trzecie miejsce. Do nieoczekiwanego zbliżenia dwóch światów doszło, kiedy awaria w obu srebrnych samochodach zwolniła ich tempo na tyle, że zaczął im zagrażać peleton. A w nim działo się sporo.

Grand Prix Bahrajnu 2014 było szczególne z wielu powodów. Był to pierwszy wyścig w tym kraju przy sztucznym oświetleniu. Wyścig nabrał przez to znacznie więcej charakteru, którego przez lata mu brakowało. Był to jednak też wyścig, który pozwolił odzyskać fanom wiarę w Formułę 1. Słynny pojedynek na pustyni, między Lewisem Hamiltonem a Nico Rosbergiem to najbardziej zacięty pojedynek o prowadzenie w wyścigu w ostatnich dziesięcioleciach.

Polecenia zespołowe często są przedmiotem kontrowersji. Zarówno wtedy, kiedy kierowcy ich słuchają, jak i wtedy gdy je ignorują. Najlepiej pokazuje to Grand Prix Malezji 2013, kiedy kierowcy Mercedesa posłuchali instrukcji, zupełnie odwrotnie niż Sebastian Vettel. Jego konfrontacja z Markiem Webberem mocno nadszarpnęła reputację niemieckiego mistrza, ale dla Australijczyka skończyła się jeszcze gorzej.

Jeden z najlepszych sezonów XXI wieku miał także pasjonujący finał. Ten wyścig miał wszystko. Niespodziewane zwroty akcji w pasjonującym wyścigu o mistrzostwo, zmienne warunki, mnóstwo manewrów wyprzedzania, także w walce o czołowe pozycje. Była to doskonała reklama F1.

Ten wyścig był prawdziwym klasykiem. Miał dwóch bohaterów, Kimiego Räikkönena i Sebastiana Vettela. Miał też wiele zaskakujących zwrotów akcji.

Pierwsze cztery wyścigi F1 na ulicznym torze w Walencji niemiłosiernie wynudziły kibiców i przyczyniły się do wypadnięcia tego obiektu z kalendarza po sezonie 2012. Niespodziewanie jednak tor w Walencji pożegnał się z F1 jednym z najlepszych wyścigów dekady.

Grand Prix Malezji 2012 pokazało charakterystyczną dla toru Sepang zmienność pogody, która sprawiła, że wynik wyścigu okazał się kompletnie nieprzewidywalny. Bohaterami okazali się dwaj zawodnicy, na których przed wyścigiem nikt nie stawiał.

To nie tylko słynny, ale wręcz legendarny wyścig. Grand Prix Kanady 2011 przeszło do historii i stało się ostatecznym dowodem na to jak nieodzowny w kalendarzu F1 jest weekend w Montrealu. Przede wszystkim to jednak najwspanialsze zwycięstwo Jensona Buttona.

Finał sezonu 2010 był wyjątkowy, gdyż przed rozpoczęciem wyścigu aż czterech kierowców miało szansę na tytuł. Realna walka toczyła się między trzema z nich, a końcowy wynik był zaskoczeniem dla wszystkich.

Grand Prix Singapuru 2010 potwierdziło rosnąca pozycję tego wyścigu w kalendarzu Formuły 1. Ten najdłuższy i zdaniem wielu najbardziej wymagający wyścig roku był tym razem również wciągający od startu do mety. Był pasjonującym pojedynkiem Sebastiana Vettela z Fernando Alonso w sezonie, w którym losy tytułu ważyły się do ostatniej chwili. Polscy kibice pamiętają z niego jednak przede wszystkim świetny występ Roberta Kubicy.

Historia zespołu Brawn GP podczas sezonu 2009 to coś absolutnie wyjątkowego w historii F1. Ale ta bajkowa historia mogła zakończyć się zupełnie inaczej. Po świetnym początku sezonu, prowadzący w klasyfikacji z dużą przewagą, Jenson Button radził sobie coraz gorzej, a samochód Brawna był coraz mniej konkurencyjny. Na dwa wyścigi przed końcem sezonu sytuacja zaczęła się robić nerwowa.

Wiele było w historii Formuły 1 pasjonujących finałów, ale żaden nie trzymał widzów w napięciu tak długo jak ten w 2008 roku na Interlagos. Lewis Hamilton był zdeterminowany, by w końcu wywalczyć upragniony tytuł i wymazać wspomnienie fatalnego zakończenia sezonu rok wcześniej. Dla Brazylijczyków była to pierwsza w historii okazja, by ich rodak wywalczył mistrzostwo przed własną publicznością.

Niestety najbardziej pamiętnym Grand Prix Singapuru pozostaje to, które jest także jednym z najbardziej niesławnych momentów w całej historii F1. Inauguracyjne Grand Prix Singapuru było wielkim sukcesem, ale rok później na jaw wyszła afera Crashgate. Nie tylko rzuciła ona cień na zwycięzcę wyścigu, ale okazała się mieć fundamentalne znaczenie dla losów mistrzostwa w tamtym sezonie. Wiele wskazuje na to, że gdyby nie oszustwo teamu Renault, to Felipe Massa, a nie Lewis Hamilton, cieszyłby się w tamtym roku z mistrzostwa.

Grand Prix Włoch w sezonie 2008 było zupełnie wyjątkowe. Padał deszcz, co na torze Monza nie zdarza się prawie nigdy. Te wyjątkowe warunki spowodowały sensacyjny rezultat, którego nikt się nie spodziewał, ale który nie był przypadkiem. Były to narodziny nowej wielkiej gwiazdy F1.

Grand Prix Wielkiej Brytanii z sezonu 2008 to prawdziwy popis Lewisa Hamiltona. Jedno z jego największych zwycięstw. Brytyjczyk przed własną publicznością pokazał perfekcyjną jazdę w deszczu i znokautował rywali.

Grand Prix Kanady 2008 na zawsze pozostanie w pamięci polskich kibiców. Wtedy wydawało się, że Robert Kubica dopiero zaczyna swoją karierę w F1 i świetne wyniki w BMW są tylko wstępem do pełnej zwycięstw kariery i miejsca w zespole walczącym o mistrzostwa. Dopiero z perspektywy czasu widać jak wyjątkowym wydarzeniem było to jedyne zwycięstwo Kubicy, dzięki któremu Polska jest jedyną w historii nacją, której wszyscy startujący w F1 przedstawiciele (czyli jeden) odnieśli zwycięstwa. Ta wyjątkowa statystyka może długo nie ulec zmianie.

Wyścig z 2008 roku, był jednym z najciekawszych Grand Prix Monako w najnowszej historii. Wyścigi w małym księstwie, często zawodzą kibiców, ale w tamtym roku, z powodu deszczu, było inaczej.

Końcowa klasyfikacja sezonu 2007 wygląda nieprawdopodobnie. Przed ostatnim wyścigiem sezonu nikt nie spodziewał się takiego rozstrzygnięcia. Lewis Hamilton miał tym wyścigiem przypieczętować bezprecedensowy tryumf w debiutanckim sezonie. Miał 4 punkty przewagi nad Fernando Alonso i 7 nad Kimim Räikkönenem. Wyścig jednak miał przynieść jedno z najbardziej zaskakujących rozstrzygnięć w historii F1.

Grand Prix Japonii 2007 rozegrano w bardzo trudnych warunkach. Jak zwykle w takich przypadkach na torze działo się dużo. Ponadto wydawało się, że wynik tego wyścigu niemal rozstrzygnął losy mistrzostwa na korzyść Lewisa Hamiltona. To jednak miało wkrótce okazać się nieprawdą

Grand Prix Europy 2007, ostatnie na Nurburgringu, przeszło do historii z kilku powodów. Jednym z nich był spowodowany opadami chaos na początku wyścigu, innym pasjonujący finisz. Był to też wyścig, będący ważnym punktem zwrotnym w walce o mistrzostwo.

Przed Grand Prix Kanady 2007 Lewis Hamilton był już mega gwiazdą i wiedziano, że jego pierwsze zwycięstwo jest kwestią czasu. Jego pojedynek z Fernando Alonso stawał się ozdoba tego klasycznego sezonu, który później miał zostać zdominowany przez kontrowersje. Wyścig w Kanadzie przeszedł też do historii z powodu spektakularnego wypadku Roberta Kubicy. Oprócz tego jednak był świetnym widowiskiem, pełnym niespodziewanych zwrotów akcji.

Grand Prix Chin w 2006 roku było nie tylko wyścigiem o historycznym znaczeniu dla fanów Michaela Schumachera, ale też jednym z kulminacyjnych momentów walki o mistrzostwo świata. Dodatkowo nie zabrakło niespodziewanych zwrotów akcji i pasjonującej walki na dalszych pozycjach, która trwała aż do ostatniego okrążenia.

Każdy z najlepszych kierowców ma w karierze definiujący jego reputację wyścig. Występ, który ostatecznie potwierdza jego klasę i sprawia, że zaczynają się nim interesować najlepsze zespoły, a kibice uważnie śledzić jego postępy. Takim wyścigiem dla Roberta Kubicy było Grand Prix Włoch 2006. Wyścig ten dostarczył kibicom w Polsce ogromnych emocji. Chyba nawet większych niż Grand Prix Kanady 2008. Dwa lata później Kubica był już gwiazdą, jednak jego świetny występ na Monzy był kompletnym zaskoczeniem.

Grand Prix Węgier 2006 to niezapomniany wyścig z wielu powodów. Dla kibiców w Polsce to debiut Roberta Kubicy, dla kibiców w Anglii to długo wyczekiwane pierwsze zwycięstwo Jensona Buttona, przede wszystkim jednak był to fascynujący spektakl. Wydarzeniami z Węgier można by obdzielić kilka wyścigów. Sytuacja na torze zmieniała się non stop i nie brakowało zaskakujących punktów zwrotnych, także w walce o mistrzostwo między Michaelem Schumacherem i Fernando Alonso.

Mimo że losy mistrzostwa rozstrzygnęły się już wcześniej, to właśnie w Japonii kibice zobaczyli najlepszy wyścig sezonu 2005. Kimi Raikkonen, Fernando Alonso i Michael Schumacher musieli przebijać się z końca stawki, walcząc ze sobą. Zarówno Kimi jak i Fernando właśnie w tym wyścigu pokazali swoje być może najsłynniejsze manewry wyprzedzania, a pierwszy z nich pojechał najbardziej pamiętny wyścig w swojej karierze.

To nie tyle słynny, co niesławny wyścig. Grand Prix Stanów Zjednoczonych 2005 to jeden z większych skandali w całej historii Formuły 1, który na długie lata zepsuł wizerunek tego sportu w USA. Co prawda sam wyścig był farsą, ale polityczna konfrontacja za kulisami była znacznie ciekawsza. To był doskonały przykład sytuacji, w której sprzeczne interesy pchają strony sporu do rozwiązania, w którym przegrywają wszyscy.

O ile trudności z wyprzedzaniem są od lat problemem w F1, czasem właśnie one sprawiają, że wyścig przechodzi do historii jako pasjonujące widowisko. Tak było podczas Grand Prix San Marino w sezonie 2005, kiedy młody Fernando Alonso starł się ze starym mistrzem Michaelem Schumacherem.

To był charakterystyczny wyścig dla ery gdy wyścigi czasem przypominały kwalifikacje, będąc korespondencyjnym pojedynkiem między dwoma kierowcami, którzy, mając różne taktyki, dawali z siebie wszystko na każdym okrążeniu. Mistrzem w takich warunkach był Michael Schumacher, a najlepszym taktykiem Ross Brawn.