Tuż przed testami przedsezonowymi w ogóle nie spodziewał się, że powróci do F1. Zamierzał wystartować w WEC wraz z Peugeotem między innymi Le Mans. Ze względu na okoliczności, otrzymał niespodziewany telefon od swojego wcześniejszego już pracodawcy, Günthera Steinera i nagle powrócił do Haasa. Szybko zdobył pierwsze punkty, a w Brazylii wywalczył nieoczekiwane pole position. O dynamicznym roku i nowym zespołowym koledze Kevin Magnussen rozmawiał przed Grand Prix Abu Zabi z trzema wybranymi dziennikarzami, wśród których była Roksana Ćwik.
Ten wywiad był możliwy dzięki wsparciu naszych czytelników. Jeśli chcesz czytać więcej ekskluzywnych wywiadów 1-na-1, postaw nam kawę!
Click here for English version
Czy czujesz się teraz tak samo podekscytowany Formułą 1, jak wtedy, gdy wracałeś do niej?
Tak, na samym początku zawsze jest to szczególny rodzaj ekscytacji, kiedy wszystko było jeszcze niespodzianką. Potem zaczynasz się koncentrować na pracy i przestajesz myśleć o tym, jak szalona jest każda kolejna sekunda. Powrót do Bahrajnu z tak krótkim wyprzedzeniem, powrót do Formuły 1 i zdobycie tego wyniku było czymś wielkim i ekscytującym. Nie chodzi o to, że straciłem ekscytację, po prostu przyzwyczaiłem się do tego i byłem bardziej skupiony.
Oficjalnie potwierdzono, że Nico Hülkenberg będzie twoim zespołowym kolegą w przyszłym roku. Jakie są twoje pierwsze myśli w tej sprawie?
Jestem szczęśliwy. Koniec końców mam nadzieję, że będzie to dobre dla zespołu. Nie mogę się doczekać pracy z Nico. Jednocześnie bardzo podobała mi się praca z Mickiem i poznanie go. Skupiam się przede wszystkim na tym samym, co robiłem – na dawaniu z siebie wszystkiego zespołowi i pomaganie jak tylko mogę, abyśmy szli do przodu.
Czy rozmawiacie ze sobą?
Tak. W przeszłości jakoś nigdy nie mieliśmy bliższych relacji, ale w Bahrajnie spotkaliśmy się na lotnisku i po raz pierwszy porozmawialiśmy. Wiele osób myśli, że mamy jakieś zatargi, ale tak naprawdę nic takiego nie ma.
Temat ten pojawił się z wypowiedzi, według której nigdy od tego nie uciekniesz. Jak zatem może wyglądać ta relacja w przyszłości? Koniec końców pojawi się moment, w którym obaj musicie pracować razem, aby zapewnić, że Haas nadal będzie szedł w dobrym kierunku.
Nico jest bardzo doświadczonym kierowcą. W swoim czasie w Formule 1 zawsze był konsekwentny i osiągał dobre wyniki. Mam nadzieję, że możemy wykorzystać to doświadczenie, aby pomóc nam iść w dobrą stronę.
Jesteś gotowy mu pomóc? Z punktu widzenia zespołu będzie on nową osobą.
Ja zawsze jestem otwarty. Kiedy wróciłem tutaj na początku roku, byłem bardziej doświadczonym kierowcą w zespole i przez cały czas otwarcie pracowałem z Mickiem. Czuję, że jeśli mogę mu pomóc, wówczas przyniesie to korzyści zespołowi i ostatecznie także mi. Myślę, że to najlepsze podejście. Oczywiście podczas wyścigów to ty chcesz dać z siebie wszystko i cały czas ścigasz się myśląc o sobie, ale koniec końców tutaj chodzi o wysiłek zespołowy.
Fani naprawdę uwielbiają dobre relacje między zespołowymi kolegami, ale to nie wystarcza, aby odnieść sukces. Dopóki kierowcy współpracują ze sobą, nie trzeba być najlepszymi kumplami...
Zgadza się – nie sądzę, że trzeba być najlepszymi kolegami. Chociaż kto wie – może zostaniemy najlepszymi kumplami! Nie ma jednak ciśnienia, by budować pewne relacje poza torem. Szanuję go jako kierowcę i moim zdaniem to jedyna rzecz, która się liczy. Poznam go teraz nieco bliżej, nigdy nie byłem z nim blisko ani nie znałem go jako osoby. Ta część nie ma jednak znaczenia. Jestem pewien, że będziemy dobrze współpracować jako zespołowi koledzy zarówno na torze, jak i poza nim.
Podczas swojej rocznej nieobecności mówiłeś, że bardzo podobała Ci się walka o zwycięstwa, podia i na czele stawki. Oczywiście wracając tutaj – nie zawsze tak było przez cały sezon – ale potem mamy taką Brazylię, gdzie zdobyłeś pierwsze w karierze pole position. Czy to rozpaliło w tobie ogień na nowo?
Tak, to z pewnością do czegoś doprowadziło. Pokazało, że takie rzeczy mogą zdarzać się i faktycznie się zdarzają. To niesamowite uczucie, będąc takim małym zespołem. Dla Haasa bycie na pole position w Grand Prix São Paulo jest po prostu fenomenalne. W Q3 walczyły dwa Mercedesy, dwa Ferrari, dwa Red Bulle, a my ich pokonaliśmy. Kiedy wiesz, jak pracujemy jako zespół i jak mała jest nasza organizacja w porównaniu z tymi wielkimi ekipami, to po prostu niemożliwe, że kiedykolwiek powinniśmy być na pole position. Ale dokonaliśmy tego i to był wspaniały moment dla nas wszystkich.
To jest coś, co będziesz mieć w głowie przez całą zimę i również na początku następnego sezonu – to jest ten pozytyw, na którym musisz kontynuować swoją pracę.
Jedną rzeczą jest uzyskanie świetnego wyniku. Dla Haasa zajęcie piątego miejsca w wyścigu jest już ogromnym osiągnięciem z punktu widzenia takiego zespołu jak my. Mamy tej ekipie mnóstwo talentów, ale jesteśmy małym zespołem i to jest po prostu nieprawdopodobne, kiedy osiągamy takie wyniki. Dla takiej stajni jak my jest to wręcz szalone, ale to nadal tylko piąte miejsce, a ja jako sportowiec myślę przede wszystkim o wygranej. Kiedy zatem masz pierwsze pole, to jest po prostu inne uczucie. Z tego powodu uprawiam ten sport, aby polować na nie. Tak naprawdę doświadczenie tego uczucia, którego nigdy wcześniej nie miałem – miałem tylko podium, drugie miejsce – ale to nie było to samo. Pole position było lepsze.
Czy na początku roku zakładałeś, że będziesz na pole position?
Nie, szczerze mówiąc nie spodziewałem się.
Czy mógłbyś nam powiedzieć nieco więcej o sytuacji z Brazylii, kiedy utknąłeś na torze i nie wróciłeś do padoku po kolizji z Danielem Ricciardo?
Tak, było nieciekawie. Na cały wyścig zostawili mnie na środku toru, a marshalle nie mówili po angielsku, więc nie mogłem o nic ich tak naprawdę zapytać. Kiedy porozumiewali się przez swoje radio, nie wiedziałem, co mówią. Obserwowałem cały wyścig z boku, a potem, gdy się skończył, nikt po mnie nie przyszedł. Poczekałem więc dziesięć minut, a jako że marshalle też zaczęli iść, próbowałem zatem znaleźć drogę powrotną. To było głupie, bo nie mogłem wejść do środka. Było tam ogrodzenie do alei serwisowej, ale nie mogłem przez nie przejść. Skończyło się na tym, że wycięli dziurę w ogrodzeniu i wtedy wylądowałem w alei wraz z wszystkimi kibicami. Uwielbiam ich, ale może dojść do gorączkowych sytuacji, gdy jesteś tam w swoim kombinezonie i kasku. To było bardzo interesujące i mam nadzieję, że FIA się temu przyjrzy i uporządkuje tę kwestię.
Jak bycie ojcem wpłynęło na ciebie? Nie byłeś nim, gdy odchodziłeś z Formuły 1, ale wróciłeś już jako tata.
W Formule 1 jesteśmy pod dużą presją, ale są też jej różne rodzaje. Przynajmniej z mojej perspektywy powiedziałbym, że największą presją są moje własne oczekiwania. Od dziecka myślałem, że życie to tylko Formuła 1 i dostanie się na szczyt tego sportu. Myślałem, że bycie mistrzem świata Formuły 1 jest czymś ostatecznym, co można osiągnąć w życiu, a teraz zdałem sobie sprawę, że tak nie jest. Myślę, że to w pewnym sensie zdjęło ze mnie presję i było to pozytywne, ponieważ teraz mogę faktycznie cieszyć się Formułą 1 o wiele bardziej. Kiedy miałem tą starą mentalność, zawsze czułem się bardzo przerażony, aby być tutaj i z powodu całej tej presji uważałem, że nie będę w stanie osiągnąć szczęścia, jeśli nie osiągnę sukcesu w sporcie, co samo w sobie jest bardzo dużą presją. Do tego dochodzi jeszcze cała presja z zewnątrz. Sądzę zatem, że dla mnie to było pozytywne. Słyszałem, gdy wiele osób żartowało, że gdy zostaje się ojcem, wówczas traci się jedną lub dwie dziesiąte części sekundy, ale z pewnością tak nie jest – myślę nawet, że jest na odwrót.
Czy teraz cieszysz się Formułą 1 bardziej niż wcześniej?
Tak, to właśnie powiedziałem. Właściwie to łatwiej jest się nią cieszyć. Zawsze kochałem ten sport i moja miłość do niego teraz kwitnie, bo nic nie ciągnie jej w dół – nie ma tego wielkiego ciężaru na moich barkach. Oczywiście nadal mam wielkie oczekiwania wobec siebie i wielkie ambicje, ale jest po prostu inaczej. Wszystko jest w porządku. Jestem szczęśliwy.
Rola ojca jest czymś, co łączy ciebie i Nico.
Tak. Oprócz Checo będziemy jedynymi ojcami w alei serwisowej i dodatkowo jeżdżącymi dla tego samego zespołu. To będzie dobra zabawa. Jeśli będziesz chciała zobaczyć gdzieś dzieci, po prostu przyjdź do Haasa, a będziemy mieli ich mnóstwo! Gdy rozmawiasz z innymi ludźmi, którzy są rodzicami, po prostu natychmiast to czujesz i wiesz, że masz z nimi coś wspólnego. Kiedy nie byłem rodzicem, nie chciałem słyszeć ani słowa o dzieciach. Gdy inni ludzie mówili o dzieciach, zawsze się wyciszałem, ale teraz jestem w pełni zainteresowany tym, jakie pieluchy próbują i jak robią swoje rzeczy.
Doszedłeś zatem do wniosku, że jednak pewnego dnia nie zostaniesz mistrzem Formuły 1...
Cóż, teraz nie wiem. W zeszłym roku myślałem, że to już koniec i nie będę mistrzem świata, ale wróciłem do sportu, więc chyba wszystko jest do ugrania. W zeszłym roku czułem się jednak świetnie. Było mi z tym dobrze. Dużą ulgą było zdjęcie całego tego ciężaru z moich barków i uświadomienie sobie, że w Formule 1 szczęście nie zależy od niczego. Oczywiście, kiedy zdobyłem pole position w zeszłym tygodniu, to ogromne szczęście, ale to nie jest coś, co zdefiniuje moje życie i myślę, że uświadomienie tego jest ważne.
Przed ostatnim wyścigiem sezonu zespół zajmuje ósme miejsce w klasyfikacji. Czy jest duży stres związany z utrzymaniem lub poprawą tej pozycji?
Jest duża presja powiązana z ukończeniem mistrzostw na tej lokacie, ponieważ ważne jest dla nas, aby zdobyć te pieniądze, które daje ósme miejsce i musimy walczyć jak tylko możemy, aby je zdobyć. Stresowanie się tym nie ma jednak sensu. Musimy się po prostu skupić, a jeśli za bardzo się stresujesz, w ogóle ci to nie pomaga. To ostatni wyścig bardzo interesującego i fajnego sezonu, więc moim zdaniem ważne jest, abyśmy cieszyli się tym – po prostu wyjechali i ścigali się.
Ten rok miał wiele wzlotów i upadków. Czy podczas tych upadków czułeś, że idzie tak jak wcześniej, czy zawsze myślałeś, że tak może być?
Myślę, że nie zdobyliśmy sporej liczby punktów z powodu wielu różnych rzeczy. Uważam jednak, że w tym roku to nie był trend. Jedynym trendem było to, że straciliśmy mnóstwo punktów, ale z powodu rzeczy poza naszą kontrolą. Muszę przyznać, że tak, to był trudny, a momentami frustrujący sezon, ponieważ straciliśmy sporo dobrych wyników, ale nie możemy się obwiniać za wszystko. Za niektóre możemy i powinniśmy, ale ważne jest też, aby nie walić głową w ścianę za coś, co nie było pod twoją kontrolą. Mam nadzieję, że w przyszłym roku szczęście będzie nam trochę bardziej sprzyjać. Patrząc na naszą pozycję w stawce, przynajmniej pod względem konkurencyjności, nieuniknione jest, że będzie trochę wzlotów i upadków w porównaniu z czołowymi zespołami. Kiedy oni mają słaby dzień, kończą na trzecim miejscu, a kiedy mamy zły dzień, kończymy na piątym miejscu, a kiedy mamy dobry, kończymy na P5.
Poza szczęściem, co trzeba zrobić, aby w przyszłości było więcej takich dni jak São Paulo?
São Paulo to był oczywiście specjalny zestaw okoliczności, który pozwolił mi i nam jako zespołowi być lepszym od reszty stawki. To były te wyjątkowe warunki, kiedy jedziesz na oponach przeznaczonych na suchą nawierzchnię na nieco wilgotnym torze i właśnie wtedy możesz zrobić różnicę. W normalny dzień to nie byłoby po prostu realistyczne.
Czego oczekujesz, jeśli chodzi o rozwój zespołu i samochodu?
Postęp a bycie konsekwentnym pretendentem do walki o pole position to dwie różne rzeczy. My chcemy zrobić po prostu kolejny krok do przodu. Myślę, że nie pomoże nam nadzieja czy myślenie o zdobyciu mistrzostwa w przyszłym roku. Nikt by tego od nas nie oczekiwał, więc uważam, że ważne jest, abyśmy wszyscy skupili się na robieniu postępów i upewnianiu się, że robimy krok do przodu. Ponadto, jeśli w tym sporcie stoisz w miejscu, zostajesz w tyle. Ciężko jest wyprzedzać inne zespoły, bo oni też robią postępy. Jeśli zatem chcemy zrobić większy postęp niż oni, jest to ciężka praca, której nie można lekceważyć i każdy postęp jest moim zdaniem imponujący.
Co prawda po wprowadzeniu limitu budżetowego nawet nie sięgnęliście limitu, ale nie można już powiedzieć, że konkurencja wydaje znacznie więcej pieniędzy…
Jest kilka dobrych rzeczy, które idą w naszym kierunku. Mamy teraz MoneyGram jako sponsora tytularnego i to pozwoli nam zainwestować więcej w pewne obszary. Oczywiście nie jestem zaangażowany w tę część, ani nie podejmuję decyzji z tym związanych, ale zakładam, że tak będzie i to pomoże na wiele różnych sposobów. Zespół przeszedł przez kilka trudnych sezonów. Niektórzy odeszli, przyszły nowe osoby, a ta grupa musi się ustatkować. Kiedy przychodzą nowi ludzie, mimo że są bardzo utalentowani i zdolni, potrzeba czasu, aby się zadomowić. To też było częścią procesu w tym roku, aby ustawić zespół i mieć to zadomowione. To będzie miało miejsce i w pewnym stopniu już to się stało, a także będzie trwało przez zimę oraz w przyszłym roku. W tym sezonie przywieźliśmy jeden pakiet poprawek, więc miejmy nadzieję, że będzie więcej prób od strony chłopaków ze strony działu aerodynamicznego, aby poprawić osiągi samochodu, a potem będziemy się rozwijać w różnych obszarach – w rozwoju osiągów pojazdu, we wszystkim, co robimy tutaj na torze, w strategii, operacyjnie, w pit-stopach… Wiele rzeczy jest do poprawienia.
Czy czujesz, że w porównaniu z zespołem, który opuściłeś pod koniec 2020 roku, jest on teraz w znacznie silniejszej pozycji? Czy może uważasz, że to zupełnie inna ekipa?
Nadal sądzę, że to ten sam zespół, ale to bardzo dynamiczna kwestia. To ta sama stajnia, ale wydarzyło się w niej wiele różnych rzeczy. Myślę, że to był bardzo dobry rok pod względem swego rodzaju ponownego wejścia Haasa. Wróciliśmy do rywalizacji w środku stawki, zdobyliśmy pole position i mam nadzieję, że to przyniesie duży impuls dla całego zespołu i zaszczepi wiarę, że wracamy do gry i mamy przed sobą świetlaną przyszłość.
Co było najmocniejszym i najsłabszym punktem tego roku?
Jeśli chodzi o najsłabszy moment, to myślę, że Australia. Pamiętam, że w Australii było dość źle, ale potem trochę odwróciliśmy losy i mieliśmy w zasadzie przyzwoity wyścig, dopóki nie pojawił się samochód bezpieczeństwa. Zaczęliśmy na bardziej twardej oponie i mieliśmy dobre tempo, ale pojawiła się neutralizacja i nie było mowy o dobrym wyniku. Z kolei, jeśli chodzi o najlepszy moment, to prawdopodobnie Brazylia. To oczywiste, bo zdobyliśmy pole position, ale nawet na suchej nawierzchni byliśmy naprawdę szybcy. Najsilniejszym wyścigiem mógł być Bahrajn.
Just before pre-season testing, he did not expect to return to F1 at all. He had intended to start in the WEC with Peugeot at Le Mans, among other events. Due to the circumstances, he received an unexpected call from his previous employer, Günther Steiner, and suddenly returned to Haas. He quickly scored his first points and won an unexpected pole position in Brazil. Roksana Ćwik was among three selected journalists who spoke with Kevin Magnussen ahead of the Abu Dhabi Grand Prix about the dynamic year and his new teammate next year.
Do you feel as excited about Formula 1 now as you did when you were getting back into it?
Yes, of course there’s always a special kind of excitement right at the beginning, when it was all still a surprise. Then you sort of tune in and get focused on the job and you stop thinking about how crazy it is every other second. You know, getting to Bahrain with such short notice and being back to Formula 1 and then getting that result was kind of a big and exciting thing. It’s not that I lost excitement or anything, you just get used to it and you get focused.
It's finally official that Nico Hülkenberg will be your teammate next year. What are your initial thoughts about it?
I’m happy. I mean, at the end of the day I hope it’s going to be good for the team. I’m looking forward to working with Nico. At the same time, I really enjoyed working with Mick and getting to know him. So really, what I’m focused on doing is doing the same as I was doing – giving my best to the team and help as much as I can to move us forward.
Are you talking to each other?
Yes. We’ve never been close in the past or anything but in Bahrain we met at the airport and kind of caught up for the first time. A lot of people think that we have some beef going on, but we really don’t.
It comes from a comment that you are never going to escape. It’s one of the all-time classics. So, how do you set a relationship moving forward? This is obviously the point that you both have to work together to ensure that Haas continues to go in the right direction.
Nico is a very experienced driver. In his time in Formula 1 he was always consistent and performing well. I hope that we can use that experience to help us move forward.
Are you prepared to help him? Because he will be the new guy in the team effectively.
I’m always open. You know, when I got back here this year, I was the more experienced driver in the team, and I was open with Mick all the time. I feel like if I can help him, it helps the team and it helps me at the end of the day. I think that’s the best way to work. Of course, when it all goes down to the wire, in the races you want to do your best and you’re racing with yourself in mind all the time, but at the end of the day it’s still for the team as a team effort.
Fans really love bromance between teammates, but that’s not case to be successful. As long as guys work together, you don’t have to be best mates…
Yeah, I don’t think you need to be best pals. I mean, who knows – maybe we will become best pals! But there is no pressure to build something away from the track. I respect him as a driver, and I think it’s the only thing that matters. I’ll get to know him now a bit closer, I’ve never been close to him or known him as a person. But that part doesn’t really matter. I’m sure we’ll work together well as teammates on track and off the track.
During your year away you said that you really enjoyed fighting for wins, podiums and at the front of the pack. Obviously going back here – it was not always the case all season – but then you see Brazil for example. Does that enlighten a similar fire in you, is it similar kind of feeling?
Yes, it certainly did something. It showed that these things can and do happen. It feels very good when you are such a small little team. For Haas F1 Team to be on pole position for the São Paulo Grand Prix is just phenomenal. In Q3 there were two Mercedes there, two Ferraris there, two Red Bulls, and we have beaten them. When you actually know how we work as a team and how little the organisation is compared to these big organisations it’s just impossible that we should be on pole position ever. But we were and it was a great moment for all of us.
That’s something you’re going to carry through the entire winter and into next season, it’s that positive that you’ve got to build on.
One thing is getting a great result. For Haas to get a P5 in the race is already a massive overachievement for a team like us. When I say it like that, we have so much talent in this team, but we are a small little team and it’s just so big when we do results like that. It’s crazy for a team like us, but it’s still only P5, so for me as a sportsman, I am at the end of the day about winning, so when you get P1, it’s just a different feeling and that is why I do this sport, when you get that feeling, that’s what I’m always hunting. Actually, getting that feeling in Formula 1, which I’ve never had before – I’ve only had podium and P2, but it wasn’t the same feeling. Pole position felt better.
Did you expect at the beginning of the year that you were going to be on pole position?
No, honestly, I didn’t.
Can you tell us a bit more about the situation from Brazil, when you were stuck at the track and didn’t come back to the paddock after the crash with Ricciardo?
Yeah, that was pretty bad. They left me in the middle of the track during the whole race and the marshals didn’t speak any English, so I couldn’t really ask them and when they were talking on their radio, I didn’t know what they were saying. I watched the whole race from the side of the track and then when the race finished, nobody came and got me. So, I waited for ten minutes and decided to go, because the marshals started leaving as well, so I was trying to find my way back. It was stupid, because I couldn’t get in. There was a fence to the pit lane, and I couldn’t go through this fence. So, they ended up cutting a hole in the fence and then I ended up in the pit lane with all the fans and everything. I love the fans, but it can be quite hectic when you’re there in your suit and your helmet and everything. Yeah, it was very interesting and something I hope that FIA looks into and sorts it.
What has being a father done to you? You weren’t one when you left Formula 1 but you came back as one.
You know, in Formula 1 we’re under a lot of pressure but there’s also different types of pressure. I would say that, at least for myself, the biggest pressure is my own expectation. You know, ever since I was a little child I thought of life as being all about Formula 1 and getting to the top of the sport. I thought that being a Formula 1 world champion is like the ultimate thing you can achieve in life, which I have now realised is not the case. I think that kind of took some of that pressure away and it was a positive thing, because now I can actually enjoy Formula 1 a lot more. When I was in the old mindset, it always just felt very scary to be around here and because of all that pressure for myself I felt that I wouldn’t be able to achieve happiness if I didn’t get success in the sport, which of course is a very heavy pressure. And then there’s all the pressure from outside. So, I think for me it’s actually been a positive. I heard a lot of people joke that it costs a tenth or two when you become a dad, but it’s certainly not the case – I think it’s the other way around.
Do you enjoy F1 more now than you did before?
Yeah, that’s what I said. I mean, it’s actually easier to enjoy. I always loved the sport and my love for the sport is now thriving, because there’s nothing pulling it down – there’s not this big weight on my shoulders. Of course, I still have great expectations of myself and big ambitions, but it’s just different. It’s all ok kind of thing. I’m happy.
That is something that you and Nico have in common, that you are both fathers.
Yes, apart from Checo, we are going to be the only fathers in the pit lane and driving for the same team. So that’s going to be fun. If you want to see some kinds around, just come to Haas and we’ll have lots! It’s certainly something that you feel when you are speaking to other people who are parents, you just immediately have that in common. You know, when I wasn’t a parent, I didn’t want to hear a word about kids. When other people talked about kids, I always zoned out, but now I’m fully interested in what sort of diapers they’re trying and how they do their stuff.
So, you came to think that you’re not going to be a Formula 1 champion one day…
Well, now I don’t know. Last year I thought that is over and I’m not going to be a Formula 1 world champion, but I’m back in the sport, so it’s all to play for, I guess. But it felt great last year. I was fine with it. It was a big relief to take all that weight of my shoulders and realise that happiness is not dependent on anything in Formula 1. Of course, when I got the pole position last week, it’s massive happiness, but it’s not something that will define my life and I think that’s an important realisation.
The team is P8 in the standings before the last race of the season. Is there a lot of stress regarding keeping or improving this position?
It’s a lot of pressure to finish in 8th position, because it’s important for us to get that price money that 8th gives, and we need to fight as much as we can to get it. But it’s no point stressing about it. We just need to focus and if you stress too much, it’s not helping you. It’s the last race of a very interesting and fun season, so I think it’s important that we enjoy that and just go out and race.
This year had a lot of ups and downs. During those downs, did you feel that it’s going like it did before or you always thought it might be like that?
I think there has been a lot of points that we missed because of many different things I would say. It’s not been a trend this year, I think. The only trend has been that we lost on a lot of points, but it’s been a lot of things out of our control. So, I have to say, yes, it’s been a tough season and frustrating at times, because we lost out on many good results, but we can’t blame ourselves for all of it – some of them we can and we should, but it’s also important not to beat yourself in the head for something that wasn’t in your control. I think next year of course I hope the luck favours us a little more, you always hope that. I think being where we are in the field, like competitiveness-wise, it’s inevitable that it’s going to be more up and down than if you look at the top teams, because when they have a shit day, they finish third and when we have a shit day, we finish last, and when we have a good one, we finish fifth.
Apart from luck, what is going to take to ensure that there are more days like São Paulo going forward?
São Paulo was, of course, a special set of circumstances, which allowed me and us to outperform the whole grid. It was these special conditions when you are on dry tyres in there like half-damp conditions and that’s when you can make a difference. On a normal day it’s not realistic to hope for that.
In terms of actually moving the team and car forward, what are you looking for?
Well, just forward and being a consistent pole contender is two different things. We are looking forward to just taking another step forward. I think it’s not going to help us to hope or thinking about winning a championship next year. Nobody would expect that from us, so I think it’s important that we are all focused on making progress and making sure that we are taking a step forward. Also, if you stand still in this sport, you fall behind. It’s very tough outprogressing these other teams, you know, they’re making progress as well. So, if we want to make more progress than them, it’s a tough job, so you can’t underestimate that and any progress I think is impressive.
With the budget cap coming in, you are not hitting that, but it can’t be said anymore that you are massively outspend by the opposition...
I think there are some good things going our way. We’ve got MoneyGram as a title sponsor now, and that is going to allow us to invest more in certain areas. I’m obviously not involved in that part or taking a decision in that part, but I would assume that would be the case and that is going to help in many different ways. I also think that the team has been through a couple of tough years, when some people left, and we got new people in, and this group needs to settle. When you get new people in, although they are very talented and capable, it still needs time to settle. That also has been part of the process this year, to set the team and have that settled in. That is going to be happening. It already happened to a certain extend and it’s going to be happening over the winter and next year. But year, we brought one upgrade this year, so hopefully there will be more attempts from the aero guys to put performance on the car and then we’re going to grow in different areas, in vehicle performance development, everything that we do here at the track, strategy, operational-wise, pit-stops, a lot of things have room for improvement.
Does it feel that compared to the team that you left at the end of 2020, it’s now in a much stronger position and does it feel like a very different team?
It still feels like the same team, but it’s a very dynamic thing. It’s the same team but many different things have happened within the team. I think it’s just been a very good year to kind of restart Haas. We got back into midfield contention, got our pole position and hopefully that’s going to bring a big boost to the whole team and instil the belief that we’re back in the game and we have a bright future.
What was the strongest and the weakest point of this year?
I think Australia. I remember Australia was quite bad but then we kind of turned it around a little bit and got actually a decent race until that safety car came. We started on the opposite tyre and had good pace, but that safety car came, and we didn’t get anywhere. And the highest maybe Brazil. It’s obvious to say because we got pole position, but even in dry conditions we looked really fast. The strongest race might have been Bahrain.
