O’Ward wygrywa pełen zwrotów akcji wyścig na Milwaukee Mile, podium Daly’ego

Pato O’Ward okazał się najlepszy w pełnym zwrotów akcji pierwszym wyścigu weekendu na powracającym do kalendarza owalu Milwaukee Mile. Podium uzupełnili Will Power i Conor Daly, dla którego jest to drugie podium w karierze, a dla jego zespołu Juncos Hollinger Racing pierwsze w historii.

Milwaukee Mile gości weekend IndyCar po raz pierwszy od 2015 roku, kiedy na najwyższym stopniu podium stawał Sebastien Bourdais. Tor ma jednak bardzo długą historię w amerykańskich wyścigach bolidów jednomiejscowych, sięgającą jeszcze czasów AAA. Najwięcej razy – siedmiokrotnie – triumfował tu Rodger Ward. Z obecnych kierowców smak zwycięstwa znają tu tylko Scott Dixon i Will Power.

Przed weekendem potwierdzony został występ Katherine Legge w Dale Coyne Racing #51 i Christiana Rasmussena, który w trzech ostatnich wyścigach sezonu w bolidzie #20 Ed Carpenter Racing zastąpi właściciela zespołu.

Kary przesunięcia o dziewięć miejsc na starcie do wyścigu za nieregulaminową wymianę jednostki napędowej otrzymali kierowcy zgłoszeń Penske #2 (Josef Newgarden), McLaren #6 (Nolan Siegel), CGR #11 (Marcus Armstrong), ECR #20 (Christian Rasmussen), RLL #30 (Pietro Fittipaldi), RLL #45 (Christian Lundgaard) i JHR #78 (Conor Daly).

Jedyny trening podczas tego weekendu wygrał Josef Newgarden przed Scottem Dixonem i Pato O’Wardem. W kwalifikacjach, w których o ustawieniu na starcie do pierwszego wyścigu decydowało pierwsze pomiarowe okrążenie, najszybszy okazał się Scott McLaughlin, który wyprzedził Newgardena i Davida Malukasa. W obliczu kary tegorocznego zwycięzcy Indy 500 pierwszy rząd utworzyli Nowozelandczyk z Amerykaninem litewskiego pochodzenia, a drugi Alex Rossi z Linusem Lundqvistem. Pretendenci do tytułu zajęli w czasówcce szóste (Power) i dopiero trzynaste (Palou) miejsce.

Świetnie wystartował Linus Lundqvist, przebijając się na przestrzeni dwóch zakrętów na drugie miejsce tylko za Scotta McLaughlina. Na czwartą pozycję awansował Pato O’Ward, a na piątą z dziesiątej przebił się Colton Herta. Jedenaście miejsc na przestrzeni pierwszych okrążeń zyskał Conor Daly.

Herta po nienajlepszych kwalifikacjach kontynuował marsz w górę stawki, wyprzedzając O’Warda i zbliżając się do trzeciego Davida Malukasa. Dzięki dublowaniom do McLaughlina zbliżył się Lundqvist, lecz po uporaniu się z wolniejszymi kierowcami Nowozelandczyk ponownie kontrolował tempo.

Ten stan rzeczy trwał do następnego dublowania. McLaughlin nie był sobie w stanie poradzić z Kyffinem Simpsonem, co bezbłędnie wykorzystał Lundqvist, wychodząc na prowadzenie. Szwed po chwili zbudował sobie przewagę dwóch zdublowanych bolidów.

Około sześćdziesiątego okrążenia rozpoczęła się pierwsza seria pit-stopów. Jako pierwszy z czołówki u swoich mechaników pojawił się Pato O’Ward. Trzy okrążenia później na jego ruch odpowiedział, jadący pozycję przed Meksykaninem, Colton Herta. Lundqvist frunął po torze, więc McLaughlin z Malukasem zdecydowali się na podcinkę. Szwed u swoich mechaników pojawił się okrążenie później, ale jego cała przewaga zbudowana na torze zniknęła przez problem z dokręceniem prawego tylnego koła. Mimo problemów Lundqvista, to nie McLaughlin powrócił na prowadzenie, gdyż obu tych kierowców wyprzedził, zjeżdżający wcześniej, duet O’Ward – Herta. Podcinka funkcjonowała, a przewaga przyczepności nowych opon była ogromna, o czym boleśnie przekonał się Will Power, który po pit-stopach był nawet za Alexem Palou.

O’Ward nie utrzymał długo prowadzenia, gdyż już po kilku okrążeniach wyprzedził go Herta. Rywalizację między tą dwójką zatrzymała pierwsza neutralizacja spowodowana przez Katherine Legge. Brytyjka straciła kontrolę nad swoim bolidem i obróciła się, jednak szybko zdołała wrócić do rywalizacji. Pod neutralizacją wielu kierowców w tym Herta, O’Ward i Ludnqvist zdecydowało się na modyfikację strategii i zjazd do boksów. Na torze z czołówki pozostał jedynie Scott McLaughlin.

Przy wznowieniu kierowcy mieli do czynienia z linią restartów, która została wymalowana na torze po wydarzeniach sprzed tygodnia, kiedy Josef Newgarden do samej linii startu mety czekał z wciśnięciem gazu. Na restarcie Sting Ray Robb, który przez brak zjazdu znalazł się na drugiej pozycji, kaskadowo tracił pozycje na rzecz szybszych kierowców. Linus Ludnqvist, który do momentu pierwszych zjazdów prowadził, był dopiero na dwunastym miejscu.

Popis jazdy na owalu dawał Santino Ferrucci, konsekwentnie przebijając się przez stawkę i awansując na czwarte miejsce. Problemy z uporaniem się ze zdublowanym Armstrongiem miał Herta, co wykorzystał O’Ward, wychodząc na drugie miejsce. Meksykanin poszedł za ciosem i napędzony uporał się również z, jadącym na zużytych oponach, McLaughlinem, awansując na pierwszą pozycję.

O’Ward robił użytek z opon i wykorzystując dublowanych kierowców, zbudował sobie ponad dziesięć sekund przewagi. Po raz kolejny gorąco zrobiło się w boksie Willa Powera, gdy Alex Palou, wyjeżdżając ze swojego stanowiska serwisowego, trącił mechanika, obsługującego prawe tylne koło Australijczyka. W okolicy 140. okrążenia zjechała trójka liderów. O’Ward dzięki dużej przewadze zdołał utrzymać prowadzenie, a Herta i Ferrucci spadli za kierowców, którzy zjechali kilka okrążeń wcześniej.

Na 147. okrążeniu Marcus Ericsson atakował Josefa Newgardena i w środku drugiego zakrętu spotkał się z bolidem Amerykanina, w wyniku czego obrócił się i zabrał w stronę bandy również dwukrotnego mistrza serii. W wyniku incydentu na tor po raz drugi wyjechał samochód bezpieczeństwa, a na drugie miejsce awansował Alex Palou, powiększając wirtualnie przewagę nad najgroźniejszymi rywalami w klasyfikacji generalnej.

Na restarcie czołówka utrzymała swoje pozycje. Dwie pozycje na rzecz Alexa Rossiego i Rinusa VeeKaya stracił Ferrucci. Przebojowy Amerykanin szybko zabrał się jednak do odrabiania strat i wyprzedził ponownie obu kierowców. Napędzony kierowca A.J. Foyta uporał się jeszcze z czwartym McLaughlinem, lecz na więcej nie mógł liczyć, gdyż przerwa między nim a trzecim Powerem wynosiła około siedmiu sekund.

W okolicy 185. Okrążenia na ostatni zjazd zdecydowała się większa część stawki. Na torze z szerokiej czołówki pozostali jedynie Power i Daly, kiedy na torze nagle zaczęła toczyć się opona, która, jak się później okazało, odpadła od bolidu Coltona Herty, za co Amerykanin otrzymał karę trzydziestu sekund stop/go. Pod neutralizacją zjechali Power, Lundqvist, Lundgaard i Daly, którzy dzięki nadrobionemu okrążeniu stracili jedynie dwie pozycje. Na prowadzenie powrócił O’Ward, a na drugie miejsce awansował Ferrucci.

Świetnie restartował Daly, awansując na czwarte miejsce. Kyle Kirkwood znalazł się w kanapce między Romainem Grosjeanem a Christianem Rasmussenem, ale Amerykanin zachował zimną krew i miał trochę szczęścia, dzięki czemu nie potrzebna była neutralizacja, lecz nie udało mu się uniknąć kontaktu z Francuzem, który musiał zjechać do mechaników na naprawy. W innym miejscu w stawce kolejne pozycje tracił Christian Lundgaard, w bolidzie nie mającym zupełnie tempa.

Na dwadzieścia osiem okrążeń przed końcem Palou wyprzedził Lundqvista w walce o piąte miejsce, a Will Power w ostry sposób uporał się z Ferruccim, który następnie stracił pozycję kosztem Daly’ego. Amerykanin nie potrafił wrócić do tempa sprzed walki z Powerem i po chwili został wyprzedzony przez Palou, jednak zdołał szybko odzyskać czwarte miejsce.

Power próbował jeszcze zbliżyć się do O’Warda, jednak nie podjął ani jednej próby ataku i to Meksykanin mógł świętować swoje trzecie zwycięstwo w tym sezonie. Drugie miejsce zajął Power, który odrobił tym samym kilkanaście punktów w klasyfikacji generalnej, a podium uzupełnił Conor Daly, dla którego jest to drugie podium w karierze i pierwsze od 2016 roku. Czwarte miejsce zajął Santino Ferrucci, a czołową piątkę uzupełnił Alex Palou.

Drugi wyścig tego weekendu w niedzielę o 20:15. Z pole position ruszy Josef Newgarden, a obok niego ustawi się Scott McLaughlin.

PNrKierowcaZespół Rezultat
15
Patricio O'Ward
Arrow McLaren250 okr.
212
Will Power
Team Penske+ 1,821
378
Conor Daly
Juncos Hollinger Racing+ 2,403
414
Santino Ferrucci
AJ Foyt Racing+ 16,689
510
Álex Palou
Chip Ganassi Racing+ 18,707
68
Linus Lundqvist
DChip Ganassi Racing+ 19,243
77
Alexander Rossi
Arrow McLaren+ 20,349
83
Scott McLaughlin
Team Penske+ 21,073
945
Christian Lundgaard
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 21,571
109
Scott Dixon
Chip Ganassi Racing+ 21,875
1120
Christian Rasmussen
DEd Carpenter Racing+ 22,911
1227
Kyle Kirkwood
Andretti Global+ 23,130
1360
Felix Rosenqvist
Meyer Shank Racing+ 26,230
1421
Rinus VeeKay
Ed Carpenter Racing+ 1 okr.
1566
David Malukas
Meyer Shank Racing+ 1 okr.
1618
Jack Harvey
Dale Coyne Racing+ 1 okr.
176
Nolan Siegel
DArrow McLaren+ 1 okr.
1830
Pietro Fittipaldi
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 2 okr.
1951
Katherine Legge
Dale Coyne Racing with RWR+ 2 okr.
2015
Graham Rahal
Rahal Letterman Lanigan Racing+ 2 okr.
2111
Marcus Armstrong
Chip Ganassi Racing+ 3 okr.
2226
Colton Herta
Andretti Global with Curb-Agajanian+ 4 okr.
2341
Sting Ray Robb
AJ Foyt Racing+ 6 okr.
2477
Romain Grosjean
Juncos Hollinger Racing+ 7 okr.
254
Kyffin Simpson
DChip Ganassi Racing+ 12 okr.
262
Josef Newgarden
Team Penske+ 104 okr.
2728
Marcus Ericsson
Andretti Global+ 104 okr.

Nie przegap żadnej informacji. Obserwuj ŚwiatWyścigów.pl na Google News.

Postaw mi kawę na buycoffee.to
Pokaż komentarze