Autódromo José Carlos Pace
Długość: 4,309 km
Zakręty: 15
Nieoficjalny rekord toru: 1:07,281 (Lewis Hamilton, Mercedes, 2018)
Rekord okrążenia w wyścigu: 1:10,540 (Valtteri Bottas, Mercedes, 2018)
Tor Autódromo José Carlos Pace znany jest kibicom głównie pod swoją tradycyjną nazwą Interlagos. Nazwa pochodzi od dzielnicy położonej, jak sama nazwa wskazuje, między jeziorami, na przedmieściach Sao Paulo. To jeden z najbardziej tradycyjnych wyścigów.
Grand Prix Brazylii jest w kalendarzu najdłużej ze wszystkich pozaeuropejskich Grand Prix, a układ toru pozostaje niezmieniony od sezonu 1990. Nowa wersja toru pamięta zwycięstwa Ayrtona Senny, ale fragmenty toru pamiętają jeszcze lata czterdzieste.
Tor Interlagos to miejsce, w którym odbyło się wiele niezapomnianych wyścigów. Bardzo często właśnie tu decydowały się losy mistrzostwa. To jeden z klasycznych obiektów o wyjątkowym charakterze. Miejsce pełne ważnych dla F1 wspomnień i obiekt lubiany przez kierowców, także z powodu oddanych, entuzjastycznych, brazylijskich kibiców. Główna trybuna na prostej startowej znajduje się tuż obok krawędzi toru. Niestety, od czasu wycofania się z F1 Felipe Massy, lokalni fani nie mają kogo dopingować.
Trasa nie wygląda na trudną technicznie i nie jest już tak wyboista jak kiedyś, ale podjazdy, zjazdy i wyprofilowanie zakrętów, sprawia, że nadal jest wyzwaniem i wiele zależy tu od kierowcy. Tor jest lewoskrętny, co zwłaszcza w dawnych latach, kiedy takich torów było w kalendarzu bardzo mało, a samochody wymagały większej siły fizycznej, było dla kierowców sporym utrudnieniem.
Tor nie obciąża mocno hamulców, jest jednak wyzwaniem dla silników, tracących nieco mocy na wysokości 800 metrów nad poziomem morza. Często występują tu opady, a wtedy, mimo wysiłków organizatorów, na pagórkowatym torze tworzą się czyhające na kierowców kałuże.
Na prostej startowej kierowcy przyspieszają jadąc pod górę. Potem czeka ich Senna S. Kombinacja zakrętów połączona ze zjazdem w dół. Pierwszy z łuków jest ślepy. Dohamowanie przed nim jest trudne technicznie. Łatwo zablokować tu koło. Konsekwencje tego błędu nie są jednak tak duże jak kiedyś, odkąd wyasfaltowano tam pobocze. Zakręty 6 i 7 są wymagające, przez powodujące podsterowność odwrotne nachylenie.
Kluczowy dla czasu okrążenia jest ostatni prawdziwy zakręt Juncao. Przy wyjściu z niego trzeba nabrać prędkości na długi odcinek na pełnym gazie. Dobra trakcja pod górę daje szansę na wyprzedzanie na prostej startowej.
Szczególnie niebezpiecznym fragmentem toru jest szybki łuk przed prosta startową. Po śmiertelnych wypadkach w wyścigach innych serii umieszczono tam barierę SAFER znaną z amerykańskich torów owalnych.
Tor posiada dwie strefy DRS, przedzielone krętym, technicznym, drugim sektorem. Potrzebny jest kompromis między dociskiem a prędkością. W wyścigu warto postawić na większą prędkość na prostej, nawet kosztem czasu okrążenia. Znalezienie optymalnych ustawień jest oczywiście tym łatwiejsze im lepszym dysponuje się silnikiem.
Przez lata problemem toru była przestarzała infrastruktura, która jednak również nadawała Interlagos specjalnego charakteru. W ostatnich latach podwyższono nieco krawężniki. Wcześniej kierowcy najeżdżali na nie bardzo głęboko, walcząc o jak najlepszy czas.
Aktualny układ toru:
Originalna trasa:
Trochę historii:
Pierwsza wersja toru, z której F1 korzystała w latach 1973-1980 (z przerwą w sezonie 1978) miała prawie osiem kilometrów, a jej historia sięga początku lat czterdziestych. Był to bardzo szybki i niebezpieczny obiekt pełen długich prostych i szybkich nachylonych łuków.
Tor został odnowiony na początku lat siedemdziesiątych z myślą o F1, kiedy sukcesy zaczął odnosić Emerson Fittipaldi. W sezonie 1972 rozegrano pierwszy wyścig F1, jeszcze nie będący rundą mistrzostw świata. Rok później Grand Prix Brazylii weszło do kalendarza F1 i pozostaje w nim do dziś.
Pierwsze trzy Grand Prix na Interlagos wygrali Brazylijczycy. Najpierw dwa razy wygrywał Fittipaldi, a potem, w sezonie 1975, swoje jedyne zwycięstwo w F1 odniósł Carlos Pace. Pace zginął dwa lata później w katastrofie samolotowej, a w 1985 roku tor w Sao Paulo nazwano jego imieniem.
Na początku lat osiemdziesiątych stary wyboisty tor nie spełniał już wymagań F1 i wyścig o Grand Prix Brazylii przeniesiono do Rio de Janeiro, rodzinnego miasta Nelsona Piqueta. Tor Interlagos dostał swoją drugą szansę, kiedy największą gwiazdą F1 stał się pochodzący z Sao Paulo Ayrton Senna.
Nowa skrócona wersja toru została oddana na krótko przed pierwszym wyścigiem w sezonie 1990. Od tamtego czasu tor praktycznie się nie zmienił. Modyfikowany był tylko co jakiś czas wjazd i wyjazd do alei serwisowej. Od sezonu 1999 tor charakteryzuje długi wyjazd z boksów. Kierowcy powracają na tor, nie tak jak kiedyś w Senna S, ale dopiero po wyjściu z trzeciego zakrętu. Przed wyścigiem w sezonie 2014 przeprofilowano nieco zakręt Laranjinha, powiększając strefę bezpieczeństwa. Poszerzono tez pobocze w Senna S odsuwając od toru wyjazd z boksu. W ostatnich latach znacznie wygładzono kiedyś wyjątkowo wyboisty tor, poprawiono też infrastrukturę boksów.
Senna wygrywał tu dwukrotnie w sezonach 1991 i 1993. Szczególnie pamiętny był jego pierwszy tryumf, kiedy wygrał, jadąc w końcówce wyścigu z niedziałająca skrzynią biegów.
Wyścig w sezonie 1994 to jedyna w historii walka o zwycięstwo między Senną w Williamsie a Michaelem Schumacherem w Benettonie. Walkę tę wygrał Niemiec. Schumi wygrywał tu czterokrotnie, częściej niż ktokolwiek inny, w latach 1994, 1995, 2000 i 2002.
W sezonie 2001 Juan Pablo Montoya jechał po swoje pierwsze zwycięstwo w F1, kiedy staranował go dublowany Jos Verstappen. Później w sezonie 2018 syn Josa, Max Verstappen, stracił zwycięstwo, po tym jak uderzył w niego dublowany Esteban Ocon.
Interlagos przez lata było wyjątkowo pechowe dla Rubensa Barrichello. Zanim w końcu ukończył wyścig na podium w sezonie 2004, odpadał dziewięć razy z rzędu. Szczególnie pamiętny był jego występ w sezonie 1999, kiedy prowadził jadąc Stewartem. Ogromne rozczarowanie przeżył w sezonie 2003, kiedy odpadł jadąc po niemal pewne zwycięstwo.
Tamten wyścig przeszedł do historii jako najbardziej chaotyczne Grand Prix Brazylii. W trudnych warunkach większość kierowców nie dotarła do mety, wyścig skrócono, a sensacyjnym zwycięzcą został Giancarlo Fisichella w Jordanie.
Felipe Massa został w sezonie 2006 pierwszym od czasów Senny Brazylijczykiem, który wygrał domowe Grand Prix.
Odkąd wyścig przesunięto na koniec sezonu, stał się tradycyjnym miejscem najważniejszych rozstrzygnięć. Fernando Alonso zdobył tu dwa swoje mistrzostwa, choć nigdy nie wygrał wyścigu, Jenson Button wywalczył tu mistrzostwo w sezonie 2009, ale do historii przeszły zwłaszcza finisze z sezonów 2007, 2008 i 2012
W sezonie 2007 obaj kierowcy McLarena przegrali mistrzostwo o punkt, po tym jak w nieprawdopodobnych okolicznościach tryumfował Kimi Raikkonen.
Rok później Felipe Massa, ku rozpaczy kibiców, stracił tytuł, mimo zwycięstwa, kiedy Lewis Hamilton wyprzedził Timo Glocka na ostatnim zakręcie wyścigu i zdobył mistrzostwo.
W sezonie 2012 Sebastian Vettel i Fernando Alonso stoczyli pasjonująca walkę o mistrzostwo w zmiennych warunkach.
Na Interlagos miały miejsce dwa pamiętne występy w kwalifikacjach. W sezonie 2010 debiutant Nico Hulkenberg wywalczył niespodziewane pole position, a dwanaście lat później podobną sensację sprawił Kevin Magnussen. Obaj kierowcy wykorzystali zmieniające się warunki i przejechali świetne okrążenie w optymalnym momencie.
W latach 2014-16 na Interlagos dominowały Mercedesy, które wywalczyły tu trzy podwójne zwycięstwa z rzędu. Jednak Lewis Hamilton wygrał tu dopiero za dziesiątym podejściem. W sezonie 2016, kiedy Max Verstappen dał niesamowity popis jazdy w deszczu.
Dwa lata później Verstappen był na najlepszej drodze do zwycięstwa, kiedy zderzył się z dublowanym Estebanem Oconem. W następnym Grand Prix Brazylii jednak był już niepokonany. Ten wyścig przeszedł do historii z powodu pasjonującego finiszu i kolizji samochodów Ferrari. Pierre Gasly wywalczył w nim swoje pierwsze podium, dla zespołu Toro Rosso, ścigając się z Lewisem Hamiltonem do samej linii mety.
W 2021 wyścig na Interlagos powrócił do F1 pod nazwą Grand Prix Sao Paulo. Weekend rozegrano w nowej formule z kwalifikacjami w piątek i sprintem w sobotę. Lewis Hamilton odniósł jeden ze swoich najbardziej pamiętnych tryumfów, kiedy wygrał mimo startu z końca stawki w sprincie i dodatkowej karze pięciu pozycji w wyścigu.
W 2022 roku George Russell wygrał w Sao Paulo swój pierwszy wyścig. Była to jedyna wygrana Mercedesa w tamtym sezonie.
Rok później Fernando Alonso i Sergio Perez dali kibicom niesamowity spektakl, zaciekle walcząc o miejsce na ostatnich okrążeniach.
Onboardy:
Juan Pablo Montoya 2004:
Timo Glock 2008:
Fernando Alonso 2012:
Valtteri Bottas 2017:
Max Verstappen 2019:
Lewis Hamilton 2021:
Kevin Magnussen 2022:
Redakcja
Tomasz Kubiak
Daniel Wawiórka
Roksana Ćwik
Dariusz Szymczak
Jędrzej Bocian
Mikołaj Suchocki
Zuzanna Kurek
Adrian Kleć
Julia Trusewicz
Bartosz Przyborowski
Kamil Niewiński
Mateusz Mrówczyński
Kamil Stukus
Mateusz Smorawski
Julia Pszowska
Paweł Rychlik
Jan Olczak